The Bubble ของ Judd Apatow  รีวิวภาพยนตร์

David Duchovny, Pedro Pascal, Keegan-Michael Key และ Kate McKinnon เป็นหนึ่งในนักแสดงชุดใหญ่ในการล้อเลียน Netflix เกี่ยวกับการถ่ายทำ Sci-Fi ที่ปกครองโดยโปรโตคอลการระบาดใหญ่ บางคนใช้เวลาในการอบหรือถักเพื่อครอบครองตัวเองในช่วงกลางวันและกลางคืนที่ยาวนานของการปิดเมือง COVID ในช่วงต้น Judd Apatow คว้าเงินสดจำนวนหนึ่งจาก Netflix และรวบรวม The Bubble คอมเมดี้เรื่องน่าอับอายด้วยความอับอายของความสามารถที่นำไปใช้ในทางที่ผิด

ผู้เขียนบท-ผู้กำกับพยายามหลบเลี่ยงการวิพากษ์วิจารณ์การล้อเลียนเรื่องการถ่ายทำภาพยนตร์ที่แพร่ระบาดโดยชี้ให้เห็นทั้งจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดว่าเป็นความพยายามอย่างกล้าหาญในการเบี่ยงเบนความสนใจในช่วงเวลาที่ยากลำบาก แต่ความพยายามที่เลอะเทอะในการควบคุมพลังงานด้นสดแบบอนาธิปไตยของภาพยนตร์คริสโตเฟอร์ เกสต์กลับกลายเป็นเรื่องน่าหงุดหงิดมากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากมนต์เสน่ห์อันอ่อนโยนของ The King of Staten Island

ใช่ มีความสนุกสนานในการดู David Duchovny พ่นโค้กจากโดมหัวโล้นของ Keegan-Michael Key แต่เมื่อถึงจุดหนึ่ง ตัวละครของ Duchovny ซึ่งเป็นนักแสดงที่มีความมั่นใจมากเกินไปและภักดีต่อแฟรนไชส์ไซไฟที่เขาแสดงมากกว่าลูกชายบุญธรรมของเขากล่าวว่า: “ฉันจะสร้างฉากนั้นให้สำเร็จ เพราะนั่นคือสิ่งที่ฉันทำ ฉันเปลี่ยนอึเป็นทอง” น่าเศร้าที่ไม่มีใครมีอำนาจในการเล่นแร่แปรธาตุที่จะดึงการเปลี่ยนแปลงนั้นออกด้วยสคริปต์ที่ตึงเครียดของ Apatow และ Pam Brady

มีใครบ้างที่ยังคงได้รับเสียงหัวเราะจากเรื่องตลกประจบประแจงที่สร้างขึ้นรอบ ๆ หน้ากากและโล่, ผ้าเช็ดจมูก, การเว้นระยะห่างทางสังคม, กักกันความเหนื่อยล้าและการโทรด้วย Zoom ผิดพลาดหรือไม่? การดู The Bubble ตอกย้ำความตระหนักรู้ว่าไม่มีอะไรจะแก่เร็วไปกว่าเรื่องตลกเรื่องโควิด อย่างจริงจังเราทั้งหมดเพื่อให้ความโง่เขลาเพียงแค่เสียดสี ในขณะที่การแสดงอย่าง White Lotus ใช้ประโยชน์จากข้อจำกัดด้านโรคระบาดเพื่อสร้างสิ่งที่แปลกใหม่และไม่เหมือนใครในสภาพแวดล้อมที่จำกัด ภาพยนตร์ของ Apatow ให้ความรู้สึกเหมือนเป็น Tropic Thunder ที่เหนื่อยล้ามาก

สิ่งที่ใกล้เคียงที่สุดกับเสียงหัวเราะที่เกิดขึ้นจริงคือฉากเปิดตัวของ Cliff Beasts

ซึ่งเป็นแฟรนไชส์แอ็กชันที่ใหญ่เป็นอันดับ 23 ตลอดกาล ขณะที่โปสเตอร์ฉายบนหน้าจอสำหรับเกมจูราสสิคพาร์คที่น่าพิศวงเกี่ยวกับไดโนเสาร์บินได้และกลุ่มฮีโร่ที่ต่อสู้กับพวกมัน เราเห็นวิวัฒนาการจากต้นฉบับผ่าน Cliff Beasts II: Re-Extinction to Cliff Beasts 5: Space Fury ด้วย สโลแกน “ตอนนี้เป็นดวงจันทร์แล้ว”

กราฟิกเหล่านั้นยังแนะนำดาราแฟรนไชส์อีกด้วย Carol Cobb (Karen Gillan), Sean Knox (Key), Lauren Van Chance (Leslie Mann), Dustin Mulray (Duchovny) และ Howie Frangopolous (Guz Khan)

เมื่อโปรดิวเซอร์ กาวิน (ปีเตอร์ เซราฟิโนวิซ) รีบเตรียมรายการที่หกในความพยายามอย่างยิ่งยวดในการหาเงินบางส่วนสำหรับสตูดิโอที่โก่งตัวภายใต้แรงกดดันทางการเงินจากโรคระบาด แครอลไม่เต็มใจที่จะยอมรับ เธอนั่งดูภาคที่แล้วเพื่อรับบทนำเป็นลูกครึ่งยิว/ลูกครึ่งปาเลสไตน์ (เธอไม่ใช่ทั้งคู่) ในนักฆ่าอาชีพบุกรุกที่ชื่อเยรูซาเลมไรซิ่ง (ฉันยิ้มขำกับคลิปนั้น) และกังวลเรื่องเลือดไม่ดีกับหน้าผาของเธอ Beasts ร่วมแสดง นั่นกลายเป็นความกังวลน้อยที่สุดของเธอ

ฟองสบู่ของชื่อคือโรงแรมหรูในชนบทและสตูดิโอใกล้เคียงในอังกฤษ ที่ซึ่งนักแสดงและทีมงานจะถูกแยกออกในช่วงระยะเวลาของการถ่ายทำที่กำหนดไว้เป็นเวลาสามเดือน กลุ่มนั้นรวมถึงผู้กำกับ Darren Eigen (Fred Armisen) ผู้กำกับที่ไม่รู้อะไรเลย ซึ่งเป็นผู้ชนะรางวัล Sundance สำหรับ Tiles of Love ซึ่งเขาถ่ายทำด้วย iPhone 6 ขณะทำงานที่ Home Depot; นักแสดงนำชายผู้จริงจัง ดีเตอร์ บราโว (เปโดร ปาสกาล) ยอมแลกด้วยเงินด่วน และ Krystal Kris (Iris Apatow) ความรู้สึกของ TikTok ที่มีผู้ติดตาม 120 ล้านคนที่สตูดิโอหวังว่าจะขยายฐานผู้ชม

ในขณะที่ Iris Apatow เป็นหนึ่งในสมาชิกที่น่าดึงดูดใจมากกว่าในวงดนตรีที่อัดแน่น ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเธอเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ไม่ได้พยายามมากเกินไปอย่างต่อเนื่อง หน้าที่หลักของ Krystal คือการอนุญาตให้ TikTok เต้นประจำเมื่อเรื่องตลกกำลังดิ้นรน

 เช่นเดียวกับเบ็คที่ปรากฏตัวในการโทรผ่าน Zoom หลายครั้งกับหัวหน้าสตูดิโอ Paula (Kate McKinnon) ในขณะที่ Paula มักจะลวนลามการคุกคามแบบเฉยเมยที่ Gavin จากสถานที่พักผ่อนช่วงวันหยุดต่างๆ ทั่วโลก เธอจ้าง Beck เพื่อส่งเสริมขวัญกำลังใจอันเลวร้ายในขณะที่การถ่ายทำดำเนินไป นักร้องคัฟเวอร์เพลง “Ladies Night” ของ Kool & The Gang เป็นการเต้นอีกครั้งสำหรับนักแสดง จี้ดาวดวงอื่นๆ กระจัดกระจายไปทั่ว ให้ผลเพียงเล็กน้อยเกินกว่าปัจจัยการจดจำ

สมมติฐานนี้ดูเหมือนจะเกิดขึ้นในช่วงต้นของการพัฒนา The Bubble ที่เพียงแค่รวบรวมนักแสดงตลกที่มีทักษะจำนวนมากเข้าด้วยกัน และทำให้พวกเขาคลั่งไคล้ในขณะที่การกักขังของพวกเขายืดออกไปเรื่อยๆ จะเป็นเรื่องที่ทั้งตีโพยตีพายและเกี่ยวข้องกับพวกเราที่เหลือ เบื่อหน่ายกับโรคระบาด มันไม่ใช่. เรื่องตลกนั้นอ่อนแอ อิมโพรฟไม่ได้รับแรงบันดาลใจ การขุดหานักแสดงที่มีการบำรุงรักษาสูงนั้นเก่า และฉากของการผลิต Cliff Beasts ที่เกิดขึ้นจริงนั้นไม่ได้ใกล้เคียงกับคุณภาพที่เป็นที่รักของ Syfy schlock ที่ดีที่สุด (หรือแย่ที่สุด) ไม่มีความเฉลียวฉลาด ความอบอุ่น หรือความเสน่หาของประเภท tropes ที่ทำให้ภาพยนตร์อย่าง Galaxy Quest โดดเด่นท่ามกลางเมตานิยายไซไฟ

Greenscreen ไม่เคยเป็นขอบเขตปกติของหนังตลกของ Apatow และสิ่งนี้จะไม่เปลี่ยนแปลงแม้จะมีรายการเครดิตตอนจบมาราธอนที่จะแนะนำเอฟเฟกต์ภาพที่น่าประทับใจมากกว่าสิ่งที่แสดง แม้แต่คะแนนสไตล์จอห์น วิลเลียมส์ที่แข็งแกร่งของไมเคิล แอนดรูว์และแอนดรูว์ เบิร์ดก็ไม่สามารถเติมชีวิตชีวาให้กับฉากไซไฟที่พลุ่งพล่านบนเอเวอร์เรสต์ที่ไหม้เกรียมได้

นอกจากนี้ยังมีการขาดความสามัคคีในหมู่นักแสดงซึ่งพรสวรรค์ด้านการ์ตูนที่โดดเด่นไม่ค่อยได้รับการบูรณาการอย่างมีประสิทธิภาพ ดังนั้นในขณะที่ Maria Bakalova มีช่วงเวลาที่แสนหวานในฐานะเสมียนประจำโรงแรมที่เสนอโดย Dieter และ Harry Trevaldwyn ก็ปรากฏตัวอย่างไม่เต็มใจนักในฐานะเจ้าหน้าที่โปรโตคอล COVID ที่ไม่ผ่านเกณฑ์ พวกเขาทั้งหมดดูเหมือนจะอยู่ในภาพยนตร์ที่แตกต่างกัน ในอีกจักรวาลหนึ่ง คุณสามารถจินตนาการว่าภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นเรื่องตลกขบขันแบบเสียดสีที่รุนแรงซึ่งเป็นผลงานพิเศษของโรเบิร์ต อัลท์แมน แต่นั่นจะเป็นกาแล็กซีอันไกลโพ้น หนึ่งเดียวกับโครงเรื่องจริง

บทของอพาโทว์และเบรดี้ยิ่งเพิ่มความวิตกกังวลโดยให้กาวินนำเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่กระตือรือร้น (รอสส์ ลี) เข้ามาเพื่อหยุดยั้งผู้ก่อการกบฏไม่ให้หลบหนี แต่นี่ไม่ใช่จุดจบที่ตลกขบขันมากไปกว่าแบรนด์ไลฟ์สไตล์ของ Sean “Harmony Ignite” หรือคู่รักที่เพิ่งหย่าร้างกันระหว่าง Dustin และ Lauren ในเรื่องความรักและการเลี้ยงลูกร่วมกัน หัวข้อกลางที่ระบุนั้นเกี่ยวข้องกับความพยายามของแครอลในการต่อต้านการกดขี่ข่มเหงในสตูดิโอและการลดขนาดส่วนของเธอที่น่าอับอายในขณะที่คริสตัลอายุน้อยกว่าและมีความสามารถมากขึ้น

จุดพลิกผันครั้งใหญ่เกี่ยวข้องกับสกอตต์ (นิค โคเชอร์) สกอตต์ (นิค โคเชอร์) ผู้ซึ่งถูกลืมไปจากภาพยนตร์เรื่องนี้มานานจนการไถ่ถอนชัยชนะของเขากลายเป็นเพียงความพยายามอย่างสิ้นหวังอีกครั้งในการยัดเยียดความยุ่งเหยิงให้กลายเป็นเรื่องราว ไม่มีอะไรจะเท่ากับแนวคิดสเก็ตช์แบบกึ่งสำเร็จรูปในภาพยนตร์ที่ไม่เหมาะสมอย่างยิ่งเมื่อพิจารณาจากแหล่งข้อมูลที่เกี่ยวข้อง บับเบิ้ลมีไว้เพื่อเป็นความสนุกสนานในการแพร่ระบาด ซึ่งเป็นยาแก้พิษที่สนุกสนานสำหรับไวรัส แต่มันเป็นการรักษาเพื่ออะไร

อ่านบทความข่าวสารอื่น ๆ เพิ่มเติมได้ที่ stjosephvermont.com อัพเดตทุกสัปดาห์